Nga një herë ndodh që gati para syve tanë ndodhin ngjarje në dukje të vogla, të zakonshme dhe jo aq të rëndësishme, por të cilat me kalimin e kohës marrin një rëndësi dhe vlerë të dorës së parë.

E tillë ishte edhe mbledhja e prindërve të nxënësve të komunitetit shqiptaro-amerikan të Bronx-it të shtunën me datë 3 prill në Eight Public School të Bronx-it, e organizuar me inisiativën shumë të lavdërueshme të veprimtarëve të palodhur të këtij komuniteti, zotërinjve Pashko Camaj dhe Esad Rizaj, për të themeluar një shoqatë kulturore-arsimore, e cila do të ketë për qëllim kryesor jo vetëm ruajtjen e zhvillimin e traditës kulturore shqiptare, por edhe promovimin e kërkesës për krijimin mbi baza zyrtare të një shkolle dygjuhëshe shqip-anglisht në Bronx.

Në këtë mbledhje ndodheshin edhe ish kongresmeni Mario Biagi, mik dhe dashamirës i kahershëm i shqiptarëve të Amerikës, si edhe zoti James P. Sullivan, Drejtor i personelit mësimor të Distriktit l0 të Bronxit.

Sikundër tha zoti Esad Rizaj në fjalën e tij të hapjes, ne duam që fëmijët e shqiptarëve të lindur dhe të rritur në SHBA jo vetëm të mos e humbasin gjuhën e nënës, por ta mësojnë atë në shkollë, ku të marrin edhe njohuri shkencore për historinë dhe kulturën e atdheut tonë të parë, në mënyrë që të mos e ndiejnë veten të huaj dhe të pabarabartë me moshatarët e tyre kur të kthehen përkohësisht apo përfundimisht në vendlindjen e prindërve.

Ai foli për punën e lavdërueshme të grupit të arsimtarëve P.Velaj, H. Gjonbalaj, të drejtuar nga zoti Hasan Gashi, të cilët, vullnetarisht, pas kryerjes së punëve të tyre për sigurimin e jetesës, vijnë këtu çdo të shtunë dhe u mësojnë vazjave dhe djemëve shqiptarë gjuhën shqipe. Ai përmendi mjaft prindër atdhetarë, që kanë kontribuar për të paguar lokalin e shkollës si Rexhë Xhaklin (4 muaj), Rustem Gecin (2 muaj) etj.

Tani, tha zoti Esad Rizaj, është puna të themelohet një shkollë dygjuhëshe, e cila do të ketë trupën e saj arsimore të përbërë edhe nga mësuesë shqiptarë dhe që do të subvencionohet nga shteti amerikan. Por për këtë duhet që të gjithë prindërit me banim jo vetëm në Bronx, por edhe në rrethina, të regjistrohen dhe të marrin pjesë në zgjedhjet për këshillat e prindërve. Sa më tepër vota të kemi në këto këshilla, aq më të sigurt do të jemi për realizimin e këtij qëllimi.

Të pranishmit i përshëndeti ngrohtësisht ish kongresmeni Mario Biagi, i cili theksoi se populli shqiptar ka një kulturë të lashtë, me rrënjë më të thella se kultura romake dhe për këtë shqiptarët duhet të jenë krenarë.

Ai e këshilloi komunitetin të jetë kompakt, të ketë një udhëheqje unike për të realizuar plotësisht aspiratat e tij në shoqërinë amerikane. Ai e cilësoi krijimin e një shkolle të tillë si një mundësi të madhe që djemtë dhe vajzat e komunitetit tonë të përgatiten për të dhënë kontribute të shquara në jetën kulturore, shkencore dhe politike për shoqërinë amerikane dhe atë shqiptare.

Mbledhjen e përshëndeti edhe zoti James P. Sullivan, drejtor i personelit mësimor të Distriktit 10 të Bronxit. Ai transmetoi edhe përshëndetjen e përkrahësit dhe bashkëpromovuesit të palodhur të kësaj ideje dr. John ReeHill, Drejtor i arsimit për Distriktin l0 të Bronxit.

Zoti Pashko Camaj i bëri thirrje komunitetit shqiptaro-amerikan të Bronxit, që arrin në mbi l5 vetë, të bashkojnë përpjekjet për realizimin e këtij qëllimi dhe i ftoi që të japin kontributin e tyre, duke u regjistruar (brenda 8 prillit) për të marrë pjesë në zgjedhjet e këshillave të prindërve në shkolla.

Prof. Velaj, gjithashtu një ndër inisiatorët e këtij projekti, bëri të ditur se arsimtarët e diplomuar shqiptarë mund t'i paraqesin rezumetë e tyre brenda muajit në adresën ........ Ai tha se krijimi i kësaj shkolle do të shoqërohet edhe me formimin e një trupe pedagogjike shqiptare, pozicioni i të cilës do të formalizohet zyrtarisht.

Në përkrahje të kësaj ideje shumë të rëndësishme u shprehën në mbledhje kleriku i sektit bektashi zoti Ramaj, zotërinjtë H. Gashi, N. Prela, Xh. Kukaj, H. Prengjoni etj.

Dihet se komuniteti shqiptaro-amerikan në SHBA është përpjekur gjithnjë që t'i ruajë traditat gjuhësore, kulturore dhe shpirtërore, që e lidhin me dheun mëmë, ka botuar qindra gazeta, libra, revista, ka formuar shoqëri e shoqata kulturore, shkolla mbi bazat e vullnetit të mirë për mësimin e gjuhës shqipe, por nuk ka patur ende një shkollë të rregullt dygjuhëshe shqip-anglisht, ku në mënyrë sistematike të mësohet gjuha, historia dhe kultura shqiptare.

Theksojmë se kjo është hera e parë që po bëhet një përpjekje serioze për të përfituar nga ligjet demokratike të shtetit amerikan për të krijuar jo vetëm një shoqatë kulturore-arsimore, por edhe një shkollë dygjuhëshe shqip-anglisht, e cila do të subvencionohet nga shteti amerikan. Të gjithë shqiptaro-amerikanët mund dhe duhet të kontribuojnë për realizimin e kësaj ideje, që ka të bëjë me të ardhmen e komunitetit tonë dhe të brezave tanë të ardhshëm.

Back to Top